Antybiotyk

Pięknej złotej jesieni za oknem ciąg dalszy. My mamy za to w domu szpital, więc skorzystać nie skorzystamy. :P
W poniedziałek osłuchowo chłopaki byli czyści, wczoraj kiedy u Tymka pojawiła się gorączka, wizytę powtórzyliśmy. Emil zmiany w oskrzelach, gardło lekko czerwone. Tymkowi też zaczyna iść na oskrzela, za to gardło w okropnym stanie. Antybiotyki.

Wczoraj Tymuś chodził za mną i ze zbolałą miną pokazywał do buzi, jak potem skojarzyłam, chodziło mu o ból gardełka. Już wiem czemu ciągle pokazywał na Tantum Verde...
Emiś dzisiaj w nocy dostał takiego ataku kaszlu, że sam wpadł w panikę, a my z nim. Myślałam, że się udusi i w myślach dziękowałam pediatrze za antybiotyk.
Byle do przodu, wierzę, że szybko choroba minie!

Za to jakie jaki z Tymka jest dobry brat! Biega za Emisiem i wyciera mu nosek. ;)
Lekoman mały też nie ma problemów z braniem lekarstw, więc się dopomina o więcej. A ja mówię, że on normalny nie jest to nikt mi nie wierzy. ;)

A chłopaki są już tak fajni, patrzę z uśmiechem na twarzy co wyrabiają.
Dzisiejszy ranek:

Siedzą na podłodze i razem biją sobie brawo ("bało!bało!"). Następnie robią sobie "papa" i tu już wkracza Emiś, który pięknie to "papa" wymawia, wiedząc już o co w tym chodzi.
Tymek goni na jeździku Emilka, skręcając w ostatniej chwili, gdzie ja już oczyma wyobraźni widzę jak wjeżdża na biednego młodszego.
Rzuca na podłogę królika i krzyczy do Emilka, że ma mu go podać.
Stoi nad Emilkiem i lekko puka go w główkę pustą butelką. Nie to, żeby obaj się przy tym śmiali w głos.
Rozwieszam pranie, Tymek z radością mi podaje ubrania, Emil z radością je próbuje zjeść.
A teraz śpią... I tu dziękuje sobie i mężulkowi, że tak dzielnie uczyliśmy Tymka samodzielnego zasypiania... Uwielbiam jak bierze królika, kubek i sam wchodzi do łóżeczka i zasypia... cisza...