Nocnik

Tymek czwartek i piątek został w domu, postanowiliśmy wykorzystać więc te, łącznie z weekendem, cztery dni wolnego, na ponowne poruszenie tematu nocnika.
Póki co, trzydniowa porażka. I nie to, że dziecię moje nie dojrzało jeszcze do tematu, jest za mały, nie kuma czaczy czy inne takie.
Wygląda to tak: Teoria memu synowi jest znana, jak najbardziej. Praktyka, niestety, pozostawia wiele do życzenia.

Pierwszego dnia kompletnie nie przeszkadzało mu to, że chodzi cały mokry. "Jest dobrze" - prawie, że szło wyczytać z jego oczu.
Bo zapomniałam nakreślić chyba, że posłuchałam się komentarzy spod wcześniejszej notki i po prostu pieluchę zdjęłam, zostawiając na tyłku majtorki i rajtki.
Drugi dzień był bardzo podobny do pierwszego. Wszystko,wszystko! lądowało w gatkach, przychodził tylko poinformować, że no "o,o, kupa", "o,o, sisi". Nawet pokazywał miejsce, gdzie "to" się stało, w sumie dobrze, bo mogłam nie zauważyć, że skrzynia na zabawki jest mokra. :P Ale! Raz powiedział, że chce sisi, no i zrobił na nocnik. :P
Trzeci dzień, czyli dzisiaj to znowu same porażki.
Chociaż nie wiem czy to dobre słowo, bo Tymek jest zwyczajnie cwany.
Pisałam już, że wolał nauczyć się zapinać pieluchę niż się jej pozbyć?
No, ale nie pisałam, że jest skłonny iść na drzemkę w zamian za założenie pieluchy. Dla przypomnienia, Tymek już nie śpi w dzień raczej w ogóle. :P
Przed nami czwarty dzień, potem czas do żłobka i tyle z nauki, aż do następnego weekendu. :P

Tak jak już wyżej pisałam, teorię Tymcio zna. Zapytany, gdzie się załatwia potrzeby, doskonale wie, że do nocnika. Wie, że nie w majtki. Wie, że jest za duży na pieluchy. On to wszystko wie. :P